Excursie Lauwersmeer
2 - 5 mei 2019                                                                                                                  foto's: Jan Wolfs

Dag 1 - Donderdag 2 mei 2019 - Titia van Heusden                                        TELLIJST

Iedereen is al vroeg opgestaan, al voor 6 uur vertrokken we met 4 auto’s uit Oisterwijk en omgeving op weg naar het Lauwersmeer.Traditiegetrouw houden we in Drenthe een stop bij de vogelkijkhut Diependal bij Oranje. We parkeren bij een klein bosje en lopen dan tussen de akkers nog een kleine kilometer naar de hut. We hoorden en zagen al direct een zwarte roodstaart zingen op het dak van een schuur. Ook de veldleeuwerik en geelgors, zij het nog aarzelend, laten zich horen. Een paar gele kwikstaarten zijn op zoek naar insecten. Net voor we de poort van de hut hebben bereikt, vliegen 2 kraanvogels laag over. Een mooie start van het weekend.  De vogelkijkhut bereiken we via een ondergrondse gang en een wenteltrap. Boven zijn we aan alle kanten omringd door de vloeivelden. Al snel wordt de eerste roodhalsfuut opgemerkt, mooi in zomerkleed. Langzaam zwemt hij dichterbij en worden de nodige foto’s gemaakt. Dit is een van de weinige plaatsen in Nederland waar de roodhalsfuut broedt. Verder zwemmen er de nodige eenden, waaronder veel slobeenden, wintertalingen en een man zomertaling. Op de oever rennen 2 kleine plevieren en staat een lepelaar te slapen.

In de struikjes zien we graszangers, rietzangers, rietgors en een blauwborst. De volgende stop is bij het Fochteloërveen. De geelgors laat zich goed horen en de roodborsttapuiten zijn druk aan het foerageren. Een overvliegende roofvogel trekt de aandacht: een buizerd of een visarend? De vogel landt ver weg in de boom. De kop van een visarend, maar wit op de rug, dat klopt niet. Dus met enige teleurstelling maken we er een buizerd van. Aan het eind van de middag gaan we nog naar de Ezumakeeg aan de westzijde van het Lauwersmeer. We starten in het noorden, hier staan een paar mooie banken waarvandaan je een mooi zicht hebt op de vele vogels. Ruim 500 kemphanen zijn druk aan het foerageren, er staan ook verschillende mannen met een mooie gekleurde kraag.Ook kluten, tureluurs en bosruiters zijn druk in de weer. Een zwarte ruiter in zomerkleed valt op. Wat verder weg lopen bonte strandlopers met daartussen 6 andere kleine steltlopers, drieteenstrandlopers of kleine strandlopers. Deze kijken we later na in de boeken, en na vele discussies blijken het toch kleine strandlopers te zijn. Tussen de vele soorten eenden, vooral veel slobeenden, zien we o ok de pijlstaart, zomertaling en rosse stekelstaart.  

 Dag 2 - vrijdag 3 mei 2019 - Ietje Batjes

11 dapperen stonden om 6:00 uur op voor een wandeling op de Baak. Voor het vroege opstaan werden ze beloond met het horen van de roerdomp en het zien van o.a. de snor en de rietzanger. Om 8:00 uur stond het ontbijt klaar, broodjes en drinken voor de lunch werden gemaakt.  Marie-José en Titia bepaalden de route langs de proefboerderij op de Zoutkamperplaat . We hadden alle tijd om 3 beflijsters prachtig te bekijken.  Kleine Jan maakte foto’s en Allard heeft een groepje  bezig gehouden met een misschien bijzondere vogel. Iedereen alert en na lang speuren bleek het een tapuit te zijn.  We hoorden een gekraagde roodstaart en zagen verder kramsvogel en tapuit. Ezumakeeg  verraste ons met de zeearend, zomertaling, bosruiter, krombekstrandloper, zwarte ruiter en honderden kemphanen. Op de bank,  uit de wind en in de zon was het reuzegezellig. Een discussie over een kleine strandloper of nee toch niet, het is een drieteentje. De kenners zijn niet helemaal overtuigd, komen uiteindelijk met een lichte aarzeling tot een drieteenstrandloper. De stemming zat er goed in, Titia was de weg kwijt te horen aan haar opmerking “Oh, ik wist niet dat ik hier was”. Verder was het lastig duidelijk te maken waar een bepaalde vogel zat.

De aanwijzingen: “Daar ginds boven die groene bomen, iets naar links, boven dat blok” waren niet voor iedereen duidelijk. De leukste vraag bij al deze aanwijzingen was “ Vliegt hij? “ Op naar de Bantpolder, hopelijk zit daar een morinelplevier. Helaas! Wel veel brandganzen en rotganzen, in een polder die droger was dan vorige jaren. Bij de haven, waar Frances aansluit, is het koud en er staat een harde wind, ook de visdieven verstoppen zich een beetje. Bart kijkt nog even op waarnemingen.nl en ziet dat er 8 morinel- plevieren gemeld zijn in de Bantpolder. Terug naar de Bantpolder, turen over het land en Titia zag zwarte bolletjes die af en toe verdwenen. Gelukkig konden we via een betonpad dichtbij komen en we hebben 5 morinellen allemaal heel goed kunnen zien. Fantastisch! Terug naar Vierhuizen voor een heerlijke maaltijdsoep met brood en toebehoren. Hannie, dank je wel voor je kookkunsten. In een snel-vaatwasser werkte Karin op efficiënte wijze in no time de vaat weg. Karin, dank je wel! Al jaren zit er een oehoe in de buurt en Bart, Els en Titia gaan na het eten  hoopvol op stap. Helaas zonder resultaat.  De rest blijft achter en zit rozig op de bank met een drankje na te genieten van deze heerlijke dag.

 Dag 3 - zaterdag 4 mei 2019 - Jan op 't Hoog

We besluiten deze morgen een bezoekje aan het wad te brengen. We ontbijten om 06.30 uur en gaan daarna op pad. Hoogwater is het rond 9.30 uur dus kunnen we mooi naar de vogels kijken die door het hoogwater steeds verder naar de dijk worden gedreven. De weersverwachting is hetzelfde als de afgelopen dagen een stevige noordwesten wind en lage temperaturen. We zijn er allemaal goed op gekleed, dus laat de vogels maar komen. Als we de dijk oplopen, is het een grote teleurstelling. Flinke golven en hoogwater en een stevige koude wind. We kijken nog even maar er is maar weinig te zien en de tranen schieten in de ogen door de felle wind. Maar wij laten ons niet zomaar uit het veld slaan. Op naar een HVP (hoogwatervluchtplaats). We komen juist op tijd en zien groepen zilverplevieren landen.  Een mooie plaats, waar we de zon in de rug hebben en de vogels prachtig kunnen bekijken. We zien ook nog een paar kanoeten die al behoorlijk op kleur komen en ook de regenwulpen blijven altijd een mooi gezicht. Regelmatig vliegt de groep weer op en als ze dan weer landen op bijna dezelfde plaats, is het weer kijken.  Er zit altijd wel weer iets nieuws tussen zo’n grote groep. Een paar groenpootruiters, een rosse grutto en heel veel bonte strandlopers. Aan de horizon verzamelen zich dikke donkere wolken en de app van buienradar maakt overuren. Als de bui toch naar ons dreigt te komen, pakken we in en gaan richting Suyderoogh, een bosgebied waar we hopen op de wielewaal. Net voor we er arriveren worden we via de groepsapp er op attent gemaakt dat de nachtegaal links van ons zit te zingen. Altijd mooi die volle klanken. Een kleine bui overvalt ons en we wachten deze af in de auto. En dat komt goed uit want onze fotografen zijn vanmorgen niet mee zijn gegaan naar het wad maar naar de rietvelden bij de Pomp. Erg tevreden kwamen ze terug met mooie plaatjes van de baardmannetjes en hun vrouwtjes. De wielewalen hadden ze van dichtbij gezien, afwachten of het ook gelukt is met de foto’s. Enkele  van onze groep horen hier ook de wielewaal en we wandelen naar het uitkijkplatform Achter de Zwarten. In het verleden kon je hier de zeearend goed treffen. Maar ook boven op het platform is de wind de grote spelbreker. We wandelen terug en in de luwte van het bos is het goed toeven.

Op een paar meter afstand zitten nog een koppeltje putters dat zich mooi laat bekijken. Het is tijd voor de lunch. We rijden naar Lauwersoog waar de kibbeling zich goed laat smaken. We overleggen even en besluiten naar Euzemakeeg te rijden. Als we net voor Ezumakeeg rijden, zien we iets anders dan normaal, tenminste dat denken wij. Er wordt volop gediscussieerd. Wel of geen roodkeelpieper. De vogel oogt ranker en slanker dan een graspieper en de tekening op de rug is ook anders. Er worden door de telescoop wat foto’s genomen zodat Bart die op waarneming. nl kan plaatsen. Misschien volgt er wel een reactie op dat het een gewone graspieper is, alhoewel het roepje heel anders klonk dan van een graspieper. Op een gegeven moment verdwijnt de vogel. We zien in de buurt wel een vogel op een paaltje zitten maar dat is heel zeker een graspieper,  de vogel die wij zagen was beduidend anders. Op de ‘onzekere’ melding van  een roodkeelpieper op waarneming.nl komt geen enkele reactie dus we trekken de voorzichtige conclusie dat we een eerste winter roodkeelpieper op de tellijst kunnen zetten. Al blijft het er toch een met ????? We gaan verder en we sluiten ons aan bij de groep die al bij Ezumakeeg Noord staat te kijken. We zijn hier de afgelopen dagen ook al geweest en dat was echt genieten. Enkele honderden prachtige kemphanen en de bosruiters. De fotografen beleven weer een topdag met prachtige plaatjes, want het zonlicht en de geringe afstand tot de vogels is geweldig. We kijken en wandelen hier een paar uur en tegen vijven rijden we terug naar ons verblijf. Daar is het kliekjesavond maar het smaakt bijzonder goed. In de avond gaat nog een groepje naar de hut bij het Jaap Deensgat. Nieuwe soorten zien ze niet maar ze horen en zien wel de baardmannetjes en groepen gele kwikstaarten. Dus blijft de teller op 131 soorten staan. Kijken wat de zondag ons brengt  en of er nog een paar leuke soorten bijkomen. Nu eerst koffie en dan Keezen. Voor de duidelijkheid een spel dat lijkt op Mens-erger-je-niet en dat wordt met een groepje van 6  gewoonlijk ook weer nachtwerk. Maar het is wel erg gezellig en daardoor een erg ontspannen weekend.

Dag 4 - zondag 5 mei 2019 - Gijs v/d. Weerden

Vanochtend na een niet al te lange nacht (waarbij niet onvermeld mag blijven dat dit mede veroorzaakt werd door het spannende spel Keezen dat met grote overmacht door twee van onze leden werd gewonnen) om 06.30 vertrokken naar de Pomp. Daar een korte wandeling gemaakt, deels door het bos, deels naar het riet. Vanaf de uitkijktoren weer de zeearend gezien. Daarnaast 2 snorren. Ook de rietzangers lieten duidelijk van zich horen. Boven het riet een mooi mannetje bruine kiekendief. Tijdens het tochtje door het bos naar de rietvelden waren er behalve vink, tjiftjaf, fitis en roodborst geen bijzonderheden te horen. Wel 2 damherten op het pad, ook mooi. Bij de rietvelden aangekomen hoorde we al direct het tsjing tsjing van de baardmannetjes, ze lieten zich ook kort even zien. Verder aan de ene kant van het pad een sprinkhaanzanger en aan de andere kant een snor. Daardoor was het geluid van beide lastige soorten mooi te vergelijken. En verder ook weer een bruine kiekendief. We stonden daar lekker uit de wind in de zon maar behalve het laten horen van hun geluid en af en toe een kort sprongetje boven het riet uit, lieten de baardmannetjes het afweten. Wel weer een rietgors en een rietzanger mooi in beeld. Toen we weer richting de auto´s liepen zagen we nog een knobbelzwaan op zijn nest met pa knobbelzwaan in de buurt om een oogje in het zeil te houden. Een paar van ons hoorden een Wielewaal roepen. Terug naar ons onderkomen voor dit weekend, vervolgens ontbijt, lunchpakketten smeren en opruimen. 

Daarna vertrokken we richting het Zuidlaardermeer. Eerst naar de noordzijde bij Onnen, waar we bij aankomst al direct werden getrakteerd op 2 steltkluten en een aantal geoorde futen. Vanaf het gemaal heb je een mooi uitzicht over het gebied en er werd druk gespeurd naar de zwarte ibis die hier eerder was gesignaleerd. Helaas niet gevonden maar verder was het er volop genieten van allerlei vogels. Uiteindelijk dreef een flinke regenbui ons de auto in. Na wat eten en koffie doorgereden naar het meer zelf. Onderweg hebben we de zeearend op het nest gezien wat toch wel een erg mooi gezicht is en vervolgens kwam er even later nog eentje overgevlogen die zich goed liet zien. Het vijfde exemplaar van het weekend. Bij het meer aangekomen, moesten we weer schuilen voor een buitje. Daarna vanaf de dijk gespeurd naar de eventueel aanwezige sterns. Dit leverde toch nog mooi de zwarte stern en de witwangstern op.Duidelijk werd wel dat het gebied wat minder vogelrijk is dan een aantal jaren geleden. Volgens een autochtone fotograaf was dit te wijten aan veranderd waterbeheer en het feit dat er uitbreiding van het gebied heeft plaatsgevonden waardoor de vogels meer verspreid zitten. Ondanks dat blijft het een schitterend gebied. Halverwege de middag trokken de meeste van ons voldaan huiswaarts. Alleen een drietal fanatiek volhoudende dames kreeg er maar geen genoeg van en bleef nog een tijdje om nog aan de overkant van het meer te gaan kijken. Al met al kunnen we terugkijken op een hartstikke mooi, vogelrijk, leuk en gezellig weekend waarin we veel hebben gezien en veel lol hebben gehad.